Hoe belangrijk het is om zelf ook op de foto te gaan
Ik wil graag iets vertellen over persoonlijke foto’s. En hoe belangrijk het is dat die er zijn. Ik heb zelf een lange tijd geen gehoor gegeven aan het feit dat ik dringend nieuwe foto’s nodig had voor mijn website. Mijn vorige profielfoto’s dateerden van 2015. In deze digitale tijden kan dat natuurlijk echt niet meer en bovendien zie ik er vandaag de dag heel anders uit dan toen.
Maar ja, ik voelde me helemaal niet goed in mijn vel, ik was veel te zwaar, ik zag er slecht uit want ja chronisch moe, mijn hoofd stond er niet naar, mijn nieuwe huis was na een hectische verhuizing nog helemaal niet op orde, enzovoort. De klassieke smoezen om het niet te doen dus. En toch heb ik enkele maanden geleden de stoute schoenen aangetrokken, want hoe kan ik van mijn potentiële klanten vragen om te doen wat ik zelf niet durf? Precies.
“Hoe kan ik van mijn potentiële klanten vragen om te doen wat ik zelf niet durf?
Precies.”
Credits: Nienke Koedijk Beeld
Spoel even terug naar 17 januari 2019. Dat is de dag dat collega Nienke Koedijk bij mij thuis kwam om foto’s te maken van mijn in- en in-witte hoofd. Haha, ik ben ’s winters ALTIJD spierwit, maar dat is nu eenmaal zo en ik had besloten dat het niet langer een reden was om dit uit te stellen. DUS.
Credits: Nienke Koedijk Beeld
Hierboven vertelde ik al kort over een verhuizing. Eigenlijk waren het er twee, want tussendoor heb ik vijf maanden in een tijdelijke huurwoning gebivakkeerd terwijl het gros van mijn spullen in de opslag stond. Dolblij was ik toen ik kon verhuizen naar ons “nieuwe” huis. Is mijn huis inmiddels op orde? Nee, niet helemaal. En er staan nog steeds spullen in de opslag. Dus toen Nienke mij voorstelde ook in mijn slaapkamer foto’s te maken vanwege het licht, aarzelde ik. Want er staan dozen en rommel. Maar het is ok. Dit is hoe het nu is, er komt vast ook weer een andere tijd. Nu heb ik toevallig dozen in mijn slaapkamer staan. Ben ik daarom een ander persoon, of minder dan iemand die zijn zaakjes perfect op orde heeft? Nee.
Er staan dozen en er ligt rommel in mijn slaapkamer. Het is wat het is.
Credits: Nienke Koedijk Beeld
Blij en trots
En hoe ontzettend blij ben ik dat ik dit heb gedaan. Ik heb bizar veel meegemaakt door het verlies van mijn man en mijn chronisch zieke zoon 2 jaar daarna. Dat heeft me getekend. Maar ik mag trots zijn op mezelf, als moeder van onze dochter, als fotograaf, als vrouw. Ik mag er zijn zoals ik ben. Deze foto’s laten dat zien, dat ik een sterke vrouw ben die niet opgeeft.
Dat geldt ook voor jou. Misschien heb je niet alle zaakjes onder controle. Maar je geeft niet op. Je mag er zijn, zoals je bent. Dus, zorg ervoor dat je óók op de foto staat, met of zonder dozen. Met of zonder rommel in huis, met of zonder kinderen met vieze handen of een ongeplande tekening met dikke stiften op de muur. Wat maakt het eigenlijk uit? Ik kan dit als documentaire familiefotograaf voor jou en je gezin doen. Zonder poseren en op zijn allermooist – namelijk zoals je bent en precies zoals je leven er nu uit ziet. Geloof me, je zult me dankbaar zijn.
Bel of mail me, ik bespreek graag met je wat de mogelijkheden zijn.
